3 grupy dokumentów przewozowych

Poza dokumentacją przechowywaną w siedzibie firmy, spora część zaświadczeń powinna być dostępna u kierowcy podczas transportu. Taka dokumentacja jest konieczna podczas kontroli, a jej brak może narazić firmę na kary pieniężne. Można wyróżnić trzy grupy takich dokumentów.

Pierwsza grupa dokumentów dotyczy ładunku – i należy do niej przede wszystkim list przewozowy i świadectwo pochodzenia towarów. Jednak w zależności od rodzaju tych towarów, mogą być też potrzebne inne dokumenty. Jakie to dokumenty?

- W przypadku roślin i produktów roślinnych, jest to świadectwo fitosanitarne, a zwierząt - zaświadczenie o ich pochodzeniu oraz planowany czas trwania transportu. Przy przewozie materiałów niebezpiecznych, będzie to świadectwo ADR, a przy żywności i towarów, które się szybko psują – świadectwo ATP. Z kolei odpady należy transportować wraz z dokumentem potwierdzającym ich charakterystykę. Pamiętajmy także o zezwoleniu dotyczącym przejazdów pojazdów nienormatywnych w przypadku, gdy do transportu wykorzystujemy pojazd, którego masa przekracza 60 ton lub długość 23 m bądź szerokość 3,2 m albo wysokość 4,5 m - mówi Mateusz Pernak, prawnik z TC Kancelarii Prawnej.

Druga grupa dokumentów dotyczy pojazdu i są wśród nich: dowód rejestracyjny, upoważnienie do korzystania z pojazdu, ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej przewoźnika oraz certyfikat EURO potwierdzający odpowiedni stopień bezpieczeństwa i spełniania wymogów ekologicznych.

Ostatnia z grup dotyczy dokumentów kierowcy, który powinien pamiętać o posiadaniu aktualnego prawa jazdy i świadectwa kierowcy, a także karty kierowcy. Dla kierującego pojazdem powinien być również dostępny zapis odręczny i wydruki z tachografu.

Dokumenty przewozowe w transporcie międzynarodowym

W transporcie międzynarodowym, poza wymienionymi wyżej dokumentami, obowiązuje również szereg innych zaświadczeń, zezwoleń i licencji. Pierwszym z takich dokumentów transportowych jest wystawiany w trzech egzemplarzach międzynarodowy list przewozowy CMR. Wystawiany najczęściej przez nadawcę w języku urzędowym kraju, w którym nadawany jest towar, dokument ten potwierdza zawarcie umowy na przewóz. Zgodnie z przepisami Konwencji o umowie międzynarodowej przewozu drogowego towarów (fr. Convention relative au contrat de transport international de Marchandise par Route) powinien on zawierać dane nadawcy, odbiorcy i przewoźnika, miejsce i datę przyjęcia towaru do przewozu oraz przewidziane miejsce jego wydania, ilość sztuk, cechy i numery towaru, jego rodzaj, sposób pakowania, wagę brutto, a także zastrzeżenia i uwagi przewoźnika, instrukcje niezbędne do załatwienia formalności, koszty związane z przewozem czy postanowienia specjalne.